«سینما خاطره به وجود می آورد و تلویزیون فراموشی.....» ژان لوک گدار

1.مصاحبه های بهاره رهنما ، در اعتماد ملی واقعاً ارزش خواندن را دارد، با آدم های خوبی مصاحبه می کند و فیلم های خوبی پیشنهاد می دهد، یکی از آن مصاحبه های ناب ، با فرزاد موتمنی بود که به گمان من زیباترین عاشقانه فارسی را ساخته ، « شب های روشن» با بازی هانیه توسلی و مهدی احمدی. دو فیلم را پیشنهاد دادند:

Before sunrise(1993) & Before sunset(2003)

با بازی جولی دلپی و اثان هاوک و کارگردانی ریچارد لینک لی تِر. خب واقعا ارزش اش را داشت از آن عاشقانه های ناب بودند ، پر از تکه های فرهنگی. پسر آمریکایی و دختر فرانسوی یی که در وین عاشق هم می شدند و قرار می گذارند برای اینکه شش ماه بعد همدیگر را دوباره در همان ایستگاه قطار ببینند... داستانش را نمی نویسم، حتماً ببینید اگر حوصله فیلم عاشقانه اروپایی دارید. ( البته به نظرم دومی به خوبی اولی نیست).

2. در بین این همه سریال تلویزیونی فراموشی ساز که حالا بازار فرهنگی ایران را اشغال کرده، به نظرم یک سریال هست که ارزش اش را دارد که وقت تان را برایش صرف کنید، به قول گدار خاطره می سازد:

Band of Brothers

تهیه کنندگانش تام هنکس و اسپیلبرگ هستند و واقعاً یک رمان ده فصلی ساخته اند ( منظورم ده قسمت است) از خاطرات اعضای یک گروهان هوابرد که با هم پس از دوره آموزشی در آمریکا ،در حین جنگ جهانی دوم ، عازم بریتانیا و بعد فرانسه، بلژیک ، هلند و نهایتاً آلمان می شوند، در عملیات های مهمی شرکت دارند مثل D-Day و نورماندی و خیلی هاشان می میرند یا جانباز!!! می شوند. سریالی است واقعاً خوش ساخت ، پرهزینه و پر از جزئیات. شاید در بین همه فیلم هایی که در مورد جنگ جهانی دوم دیدم از همه انسانی تر و اثر گذار تر بود.

3.اخیراً جایی خواندم که کسی گفته بود: ژاپن اسلامی را بی خیال شدیم، لطفاً ما را زیمباوه اسلامی نکنید!