انقلاب «سوربنی» علیه «الیزه»
یا حکایت دانشگاهی که در برابر کاخ شکست خورد!


آخرین روز های ماه می هم دارد به سرعت می گذرد... حالا سالهاست که از انقلاب دانشجویی 1968 گذشته و حالا دنیا دارد کم کم به نسل فرزندان جوانان آن انقلاب می رسد. روزگاری که شور و احساس بود و غریزه بسیار عزیز. بیشتر از چهل سال از انقلاب غریزه و میل فرویدی بر علیه مرده ریگ مسیحیت کاتولیک گذشته و همه چیز دنیا خیلی تغییر کرده. سه هفته اعتصاب و تظاهرات خیابانی دانشجویان و کارگران...... اگر چه نهایتاً مارشال دوگل فقید رفراندومی برگزار کرد و پیروز شد. اما وقتی دو سه سال گذشت، همه فهمیدند که نه عقل که احساسات بود که پیروز شده بود وقتی که شیوه زندگی جوان ها خیلی فرق کرده بود با پدران. آخرین تابو های کاتولیکی فرو ریخته بود. شاید مهمترین دستاورد انقلاب سوربنی غلبه کردن بر کنترل و مهندسی زندگی از سوی دولت و خانواده ای بود که رهبر بزرگی به نام شارل دوگل داشت.