شوالیه ناموجود
این کالوینو داستان نویس خوبی بوده است. –لااقل تا قبل از سالهای پایانی-تخیل خوبی دارد و قصه اش را خوب روایت می کند. جایی برای تفکر و بحث در خلال کارهایش نمی گذارد و فقط قصه را روایت می کند و البته طنز ظریفی را در کارش مستتر دارد. این «شوالیه ناموجود» داستان شوالیه ای است در روزگار جنگ های صلیبی و سپاه شارلمانی که اساساً وجود ندارد یعنی زره ای است شکست ناپذیر که انسانی در آن وجود ندارد. و بعد بر سر یک مسئله وابسته به شرافت – از نوع ناموسی-شوالیه ای- مجبور می شود که جنگ را رها کند و در نهایت می فهمد کل قضیه مزخرف بوده است ... کلیت ماجرایی که کالوینو نوشته هجوی رادیکال است بر شوالیه های مسیحی آن روزگار و هجو انگیزه ها و رفتار ها و عقاید آنها که در آنها هیچ نشانی از حماسه و دلاوری و الباقی مزخرفات نیست. استعاره شوالیه شکست ناپذیری که خطا ناپذیر و درستکار است و اصلاً خورد و خوراک ندارد و نمی خوابد ، و البته وجود ندارد ، استعاره فوق العاده ای است. گمان می کنم ارزش خواندن را دارد. ترجمه پرویز شهدی هم خوشخوان است و هم در حفظ زبان منتقدانه اما ملایم کالوینو وفادار است.
No comments:
Post a Comment