موزه های تهران

1.

نیاوران را و سعد آباد را وگلستان را باید دید... باید چند بار دید... گنجی بزرگ در تهران نهفته است... بی هیچ تعارفی تهران بزرگترین مرکز فرهنگی خاورمیانه است اگر چه اقتصاد هنر ضعیفی دارد و البته سانسور دولتی آنرا بیشتر تضعیف میکند.
2.

موزه جواهرات یگانه است.... زیبایی هست... دریای نور هست ... تاج ها هست.... یاقوت ها هست... زمرد ها هست... فیروزه ها هست... الماس ها هست.... بلور ها هست.... شمشیر های مرصع هست... شمشیر جهانگشای نادری هست.... زیبایی هست ..... آنجا یادت میرود که فقر هست و خون ها ریخته شده و صد ها که نه هزاران مرده هست... راستش زیبایی و ظرافت هست ، و آنقدر هست که فراموشش کنی همه ی زشتی ها را....
3.

موزه ایران باستان را باید اسمش را بکنند گیلان باستان یا لرستان باستان یا خوزستان باستان... باقی ایران و مراکز قدرتش شایددر حدِ ده درصدِ این موزه ،چیزی نداشته باشند با آنهمه ادعا... فرانسوی ها و انگلیسی ها هم بیشتر چیز ها را برده اند.... دوره ی پیش از تاریخش پر است از آنچه از گیلان یافته اند یعنی از تمدن خزران... بیشترشان ظرف هاست چه برنزی و چه گلی وسفالی. به شکل حیوانات اکثرشان... از عقاب هست تا قوچ و سگ وگربه وگراز و بیشتر از همه ورزا.... ورزا ها که انگار بیش از دو سه هزار سال است جزئی از ذهنیت جمعی مردان و زنان گیلیک هستند.... و زیبایی شناسی این پدران ما که چقدر فرق دارند با ما.... اندام های کشیده و اغراق امیز .... ذهنم زیاد مشغول شده بهشان فعلن.... راستی زیستگاه های باستانی تمدن گیلیک : املش ، رشی ، کلورز، سیاهکوه، نیاول، پیرکوه ، عمارلو، مارلیک، سیاهدره، رودبار، دیلمان و.....
4.

موزه ی عبرت یا همان زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک ، جای مخوفی ست... بروید ببینید و بلرزید که چقدر این هموطنان ما در شقاوت و بیرحمی پیش میروند و چقدر از حاکمان امروز در روزگار حاکمان دیروز، بیرحمانه شکنجه شده اند....... ای کاش اینان آن گونه نباشند......