بارسلونا با قرائت برتولت برشت!

زیاد به وقایع روز نمی خواهم در بلاگم ارجاعی بدهم، اما بعضی وقایع خودشان را به من تحمیل می کنند

1. اتفاق همین قدر دراماتیک و کوبنده است. یک اپیک-درام اساسی. تئاتر حماسی بارسا. در هم کوفتن مردان سنت گرای پادشاه در مادرید با شش گل. تحقیر کاتولیسیزم و سنت گرایی کاستیل.

بارسلونا و مادرید ، دو شهر بزرگ و خیلی مهم اند در روزگار مدرن اروپا. نماد دو شیوه دو تفکر و دو شیوه ی زیست در اروپای مدرن. مادرید نماد حفظ سنت ها و حکومت پادشاهی ، آرامش و درآمد های عالی ، کلیسا های زیبا و آراسته، مردمی معنوی که دنیا و آخرت را با هم دارند و لبخندی بر لب و حفظ خونسردی در میان جمع و زندگی ملال آور و ریاکار طبقه متوسط و مرفه و بازاری میانسال.....

اما بارسلونا نماد تخریب سنت ها، جمهوری خواهی ، روح انقلابی و چپ گرایی به روزگار اقبال جهانی چپ و لیبرالیسم به روزگار معاصر، مقاومت با سخن گفتن به زبان مادری کاتالانی و عصیان و بی پولی و خشم و روح دانشجویی و جوانی ، شهر تئاتر ها و گالری های هنری به جای کلیسا ها و به سخره کشیدن همه ی سنتهای موجود و اقبال به هر چیز تازه..... اتحاد روح کاتالانی با آرژانتینی ها – مستعمره پیشین مادریدی ها- با فرانسوی ها – مثل روزگار پس از انقلاب کبیر که فرانسوی ها و کاتالانی ها سلطنت و کلیسای مادرید را ویران کردند- ........................

راستش همه بازی می ارزید به لحظه ای که گل دوم را که گل پیروز ی را کاپیتان کارلوس پویول زد –اولین گلش در این فصل- و بعد بازوبند کاپیتانی اش را که پرچم ملی کاتالان بود در آورد و در برابر چشمان هزاران مادریدی بوسید.... اگرچه فرداش متعصبین مادریدی او را فقط به جرم بوسیدن پرچم کاتالان آنهم در مادرید 5هزار یورو جریمه کردند.... اما ارزشش را داشت..... خیلی زیاد......

2. راستی روز جهانی کارگر هم گذشت.... در بی خبری هزاران کارگر بیکار شده .... گروه اندکی در پارک لاله که زود قلع و قمع شدندو وزیری که بین کارگران صنعت و معدن وعده افزایش حقوق داد، امادر همسایگی در همین استانبول ، ستیزی بود بین کارگران و پلیس و باز هم زنده باد فرانسه که یک روز جهانی کارگر را تبدیل به یک روز ضد سارکوزی کردند! { تبعن شایان ذکراست که وجه کمونیستی قضایای فوق سبب خنده و تمسخر است و وجه آنارشیستی سبب شادمانی و توجه می باشد! به لحاظ بار دراماتیک}